روزگارم از ازل با عشق و هجر آمیخته
سرگذشتم تــــا ابد بر مشق غم پی ریخته
دل بــــه هــــرکس داده ام دل را ربــــود
دل شکست و خـــــانه ام ویــــران نمـــود
هـــــرکسی از بـهر خـــود شد یـــــار من
کــــس نـــشد از عمــــق دل دمســـاز من
هـــر کسی انــــدر پــی ســــود و زیـــان
بــــــا دل غمگین مــــن ، شــــد همـزبان
عمر خــود ، بــا شوق و ذوق در راه یار
طــــی نمــــودم حاصلش شـــد کار و بار
عــاشق صادق ندیدم جز ائمه ، جز خــدا
عارف و سالک ندیدم عــاشق عشق الــه
بر خدا کردم توکل ، منتظر بــر لطف او
آن توکل هم ، همه از جــانب الــطاف او
حـــاصل لطف خــــــدا شـــد صـــبر من
صبر مــــن هم حاصلش شـــد نـــذر من
نــــذر مــن تنهـــا تــــوئی ای مهـربــان
عـشــق مــن تــنهــــا خــــدای جـــاودان
گـــر که تــــو بــــاشی کـــنیز کـــوی او
عشق مـــن گـــردی ز حـــب و سوی او
هـدیه ی زیبــــای حـــق بـــر ایــن دلـــم
پـــوشش و دیبــــای او بــــر ایـــن تـــنم
عـــمر خــــود طی کـرده ام در حسرتت
صـــبح خــــود طـی کرده ام در بسترت
بی دل کــــوی ات شــــدم بــــــا لطف او
مست ابــــــرویت شــــدم بـــا دســت او
بیدل - 4-1-88
